
MATERIAŁY TAPICERSKIE o właściwościach trudnopalnych są obowiązkowym wyposażeniem budynków użyteczności publicznej takich jak restauracje, teatry czy kina. Odpowiednie dobranie materiałów odpornych na działanie źródła ognia i rozprzestrzeniających się płomieni są podstawą Dyrektyw Rady Wspólnot Europejskich (89/106/EEC). Podczas produkcji materiały trudnopalne zostają zaimpregnowane preparatem, który wnika w strukturę tkaniny. Tkaniny te zostają poddane działaniu płomienia lub promieniowania cieplnego i palą się w obszarze działania źródła ciepła, a po jego odjęciu gasną. Nie wytwarzają również gazów palnych, przez które może dojść do zapłonu. Materiały trudnopalne to takie, które się topią, a nie palą. Tkanina, która pozytywnie przechodzi test otrzymuje atest zgodnym z normą i daje gwarancję trudnopalności tkaniny:
Normy europejskie dla tkanin meblowych:
- EN ISO 1021 zapłon 1- równoważnik tlącego się papierosa,
- EN ISO 1021 zapłon 2 - równoważnik płomienia zapałki.
Normy brytyjskie dla tkanin meblowych:
- BS 5852 zapłon 0 równoważnik tlącego się papierosa,
- BS 5852 zapłon 1 - równoważnik płomienia zapałki.
- BS 5852 zapłon 5 tzw. CRIB 5- zapłon o zwiększonej intensywności.